E se alguém pudesse ver o futuro e registrasse suas visões para nortear a humanidade? E se as pessoas tivessem acesso a esses registros e começassem a trabalhar para construir esse futuro? E se o tempo não fosse mais que uma linha que pudesse ser trabalhada no aqui e agora de nossas vidas e o futuro se tornasse o agora? Vejam o que encontramos no “passado”:

O mal que assombrou a vida no planeta, antes da grande virada, foi a falta de uma visão clara, unificada num propósito comum. Os homens estavam divididos por suas crenças pessoais e o mote de “ser feliz” simplificava as angústias existenciais.


Und wenn jemand die Zukunft sehen könnte und seine Visionen registriert, um die Menschheit zu orientieren? Und wenn die Menschen Zugang zu diesen Registern hätten und beginnen würden, daran zu arbeiten um diese Zukunft aufzubauen? Und wenn die Zeitlinie mehr als linear wäre, auf der man Hier und Heute bezüglich unseres Lebens arbeiten könnte und sich damit die Zukunft in das HIER UND HEUTE gestalten würde? Sieh, was wir in der Vergangenheit gefunden haben:

Das Böse überraschte das Leben auf dem Planeten vor dem großen Umschwung und es war das Fehlen einer klaren Vision, vereingt in einem gemeinsamen Vorhaben. Die Menschen waren geteilt durch ihre persönlichen Glauben und dem Leitspruch “glücklich zu sein” was die existentiellen Ängste vereinfachte.


¿Y si alguien pudiese ver el futuro y registrara sus visiones para orientar a la humanidad? ¿Y si las personas tuviesen acceso a esos registros y comenzaran a trabajar para construir ese futuro? ¿Y si el tiempo no fuese más que una línea que pudiera ser trabajada en el aquí y ahora de nuestras vidas, y el futuro se convirtiese en el ahora? Vean lo que encontramos en el “pasado”:

El mal que sorprendió a la vida en el planeta, antes del gran giro, fue la falta de una visión clara, unificada en un propósito común. Los hombres estaban divididos por sus creencias personales y el lema de “ser feliz” simplificaba las angustias existenciales.


Kaj se iu povus vidi estontecon kaj registrus siajn viziojn por gvidi homaron? Kaj se personoj havus aliron al tiuj registroj ekkomencus labori por konstrui tiun estontecon? Kaj se tempo ne estus pli ol fadeno kiu povas esti laborata em ĉi tie kaj nun de niaj vivoj kaj estonteco fariĝus nunon? Vidu tion kion ni trovas en “pasinteco”:

Malbono kiu ombris vivon en planedo, antaŭ granda turniĝo, estis manko de ia klara vizio unuigita en komuna celo. Homoj estis disigitaj per siaj personaj kredoj kaj moto “estu feliĉa” simpligis ekziteca angoro.


Et si quelqu'un pourrait voir l'avenir et d'enregistrer leur point de vue de guider l'humanité? Et si les gens avaient accès à ces dossiers et a commencé à travailler pour construire cet avenir? Et si le temps n'était pas rien qu’une ligne qui pourrait être élaboré dans l'ici et maintenant de nos vies et l’avenir deviendrait le maintenant? Regardez ce que nous avons trouvé dans le "passé":

Le mal qui a étonné la vie de la planète avant le grand tournant a été l'absence d'une vision claire, unifiée pour un objectif commun. Les hommes ont été divisés par leurs convictions personnelles et la devise d’ "Être Heureux" simplifiait l'angoisse existentielle:

Falta Inglês


E se qualcuno potesse vedere il futuro e registrasse le proprie visioni per orientare l'umanità? E se le persone avessero accesso a questi registri e cominciassero a lavorare per costruire questo futuro? E se il tempo non fosse altro che un filo che si può tessere nel qui e adesso delle nostre vite ed il futuro divenisse l'adesso? Guardate cosa incontriamo nel “passato”:

Il male che offuscò la vita sul pianeta, prima del grande cambiamento, fu la mancanza di una visione chiara, unificata in un proposito comune. Gli uomini erano divisi in base alle loro credenze personali e il motto “essere felici” semplificava le angustie esistenziali.

Nenhum comentário: